In de week van 2 tot en met 9 november is het de week van de pleegzorg. Wethouder Tim van Tongeren, die in Oegstgeest onder andere sociale zaken, jeugdzorg en maatschappelijke ondersteuning in zijn portefeuille heeft, kent van dichtbij het belang van pleeggezinnen. Samen met zijn vrouw Marja en zijn toen jonge zoon verwelkomde hij zo’n dertig jaar geleden een pleegdochter in zijn huis. “Bijzonder? Welnee. Daar is niets verhevens aan. ‘Als je samen gelukkig bent, kun je altijd delen’ is nog steeds ons motto”, aldus van Tongeren.
Door Willemien Timmers
Terug naar begin jaren negentig van de vorige eeuw. “Ik herinner mij nog goed dat we ons hadden aangemeld als pleegzorgouder en met een tiental andere stellen in een grote zaal zaten. In opdracht van degene die de bijeenkomst leidde, ging er een foto rond van een zoontje van een van de stellen. ‘Aan wie zou jij je kind toevertrouwen?’ was de vraag die daarna door de ruimte klonk. Die vraag maakte veel indruk en gaf direct het besef dat een kind uit huis plaatsen voor het kind én de ouders echt dramatisch is. Door je dat te beseffen, zul je nooit negatief over ouders praten.”
Begeleiding
Door de goede begeleiding die het jonge echtpaar kreeg, begonnen ze met de juiste verwachtingen aan het pleegzorg-traject. “Een pleegkind haal je niet in huis ‘om je liefde in kwijt te kunnen’ of ter compensatie van dingen die bij jezelf niet lekker lopen. Van tevoren moet je goed bedenken waar je aan begint, en je realiseren dat je commitment onvoorwaardelijk moet zijn.”
Van Tongeren is blij dat hij destijds een heel voortraject heeft gevolgd voordat zijn dochter bij hen kwam wonen. “We wisten goed waar we aan begonnen, en waar in ons gezin de grenzen lagen. Door de goede begeleiding wisten we ook hoe we om konden gaan met het soms onbegrijpelijke gedrag van onze pleegdochter. Dat voorkwam dat we in moeilijke situaties het gevoel kregen dat we faalden. Daarbij hadden we altijd goede back-up vanuit de zorginstelling, zij zijn immers altijd eindverantwoordelijk. Door de vele gesprekken met onze begeleiders konden wij onze dochter het beste bieden.”
Dankbaarheid
Bij alle mooie motieven om aan pleegzorg te beginnen, is het hebben van reële verwachtingen cruciaal. “Je geeft een veiliger thuis dan het kind ooit had kunnen krijgen, maar moet niet verwachten dat een kind daar dankbaar op reageert. Die dankbaarheid komt pas later. Nu we ‘Plopa en Ploma’ zijn, merk ik aan mijn dochter hoe erkentelijk ze is dat een bepaalde cirkel is verbroken, en haar kinderen in een veilige situatie thuis kunnen opgroeien.”
Verrijking
Ondanks dat veel mensen bij een pleegkind waarschijnlijk automatisch denken aan de extra zorg die dat voor de ouders geeft, wil Tim van Tongeren met klem benadrukken dat pleegzorg je leven verrijkt. Hij zegt het niet met zoveel woorden, maar duidelijk is dat hij dankbaar is dat zijn gezin niet enkel in de ‘Oegstgeester bubbel’ heeft geleefd. “We hebben de wereld van een heel andere kant leren kennen, en dat heeft ons leven enorm verrijkt. Ook van de moeilijke dingen die je samen meemaakt kun je leren. En daarbij hebben we altijd enorm veel gelachen.”
Vormen van opvang
Van Tongeren is blij dat hij en zijn vrouw wisten waar ze aan begonnen. “Er is ons dikwijls gevraagd of we ook nog voor andere kinderen wilden zorgen, maar we hadden van tevoren al bepaald dat dit was wat we aankonden. Dat is een hele goed opzet gebleken. Daarom is het ook zo goed dat er in de pleegzorg allerlei vormen van opvang mogelijk zijn.”
Mensen kunnen zich oriënteren op het bieden van allerlei manieren van hulp, fulltime of parttime: bijvoorbeeld als maatje voor een pleeggezin, of het zorgen voor weekendopvang. “We zijn in de regio op zoek naar mensen die op wat voor manier dan ook willen helpen. Laten we er samen voor zorgen dat het tekort aan opvangplekken afneemt. Hoe naar is het voor een kind als er met hem of haar ‘geleurd’ moet worden. Dat is onbestaanbaar. In een beschaving als de onze kan het niet zijn dat er geen aandacht is voor deze kinderen.”
